Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Ο "επιβεβλημένος" θάνατος...

Θυμώνω...
Γιατί μόλις συμβεί κάτι "τραγικό" σε μια χώρα "εκλεπτυσμένη" πολιτικά και πολιτισμικά, σε μια χώρα που εμείς οι εξίσου "εκλεπτυσμένοι" ταυτιζόμαστε μ'αυτήν, μα στο Παρίσι, "Το Παρίσι", στη Νέα Υόρκη, "Η Νέα Υόρκη", κλαίμε και δερνόμαστε, καλούμαστε να πενθήσουμε "εθνικά", ουπς οι "κακοί" χτύπησαν ξανά, αθώα τα θύματα, αθώοι εμείς οι "υπεράνω", μήπως χτυπήσει η συμφορά και τη δική μας πόρτα, αλλάζω φωτο προφίλ, σβύνω τα φώτα...


via apolonios pblogs.gr

 Οι ρουκέτες σε Συρία, Βηρυτό, Παλαιστίνη, εκεί να δεις θύματα, δεν μας αγγίζουν...

Μακριά μας πέφτουν βρε παιδί μου, "τριτοκοσμικοί" αυτοί, βάζουμε αριθμούς και βαθμούς αξιολόγησης στον "κόσμο", άλλο χρώμα, άλλη θρησκεία, άλλη πατρίδα, άλλη οικογένεια...


Γατάκια, ο "επιβεβλημένος" θάνατος δεν κάνει "διαχωρισμούς"...
Σπέρνεις βία, θερίζεις βία...


Τόσο απλά και απλοϊκά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου