Εδώ στο
φωτεινό δωμάτιο, περάστε κόσμε…
Αφήστε πίσω, τα σκοτεινά, αυτά που σας μπερδεύουν…
Μόνον λευκό διαθέτουμε κι αν σας τυφλώνει, λίγο γκρίζο, δεν γνωρίζουμε άλλο χρώμα…
Ψάχνουμε για
τα παιδικά σας χρόνια, μέρες που είναι...
Εκεί εστιάζουμε, στην Κοκκινοσκουφίτσα,
με το πλαστικό κάλυμμα- μπότα, έφευγε πάντα από το καλό σας μαύρο λουστρίνι,
εκεί στον Peter Pan, νοιώθατε λιγουλάκι
άβολα με το πράσινο καλσόν, εκεί στον Cowboy, χάνατε μόνιμα ένα από τα δυο φοβερά
του πιστόλια, εκεί στον Clown και την ψεύτικη στρογγυλή του μύτη που μισούσατε τόσο, εκεί
στην Πριγκίπισσα της Νύχτας και στ’ αστέρια της, ξεκολλούσαν συνεννοημένα από
το τούλι, εκεί στη Μαρκησία, η περούκα της σας έπεφτε μεγάλη, εκεί στη Μαζορέτα,
ψηλό καπέλο με γείσο, ο κόμπος
από το λάστιχο έσφιγγε τον λαιμό σας…
 | ||
| Pablo Picasso, Paul in a clown suit 1924,via www.pablopicasso.org |
Αφήστε τα όμως
όλα αυτά πίσω, μικροί, γαλάζιοι ποντικοί μας...
Ώριμοι πια κι έτοιμοι για προώθηση
χρόνου στο φωτεινό δωμάτιο...
Ξεχάστε τα κάθε λογής μασκαρέματα...
Προσγείωση...
Στην τελευταία
καύτρα του τσιγάρου σας, τη μοιραζόσαστε κάποτε στα δύο για καλή τύχη...
Στους
λογαριασμούς που περιμένουν «προς εξόφληση», ξεχωριστά από τους άλλους, δεμένοι μ’ένα λαστιχάκι του
σωρού, αν είναι δυνατόν αυτό, να σας θυμίζει καλοκαιρινά απομεσήμερα με μια
απροσδιόριστη αίσθηση αρμύρας...
Στους
κίτρινους «προς υπογραφήν» φακέλους...
Στο ποιος
είστε, πού πατάτε, τί γυρεύετε...
Το κάνατε?
Έφτασε η ώρα της εξόδου,εντάξει.
Χμ....
Μια στιγμή...
Παράλειψη ενημέρωσης...
Απαιτούνται κανόνες, αποφάσεις, επιλογές...
Κοκκινοσκουφίτσα,
Peter Pan,Cowboy, Πριγκίπισσα, Μαρκησία, φευγαλέα
αίσθηση αρμύρας, καύτρα του τσιγάρου, επίσημος
κίτρινος φάκελος με σφραγίδα και αριθμό πρωτοκόλλου…
Διαφορετικά, ισόβιος αιωρούμενος εγκλωβισμός, στο λευκό που δεν έχει διέξοδο, αν σας τυφλώνει, λίγο γκρίζο, για τους
αθεράπευτα ρομαντικούς, γαλάζιο…
Ξεκολλάνε
άραγε τ’ αστέρια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου