Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Waltz in E minor...



Γκρίζος ήλιος προσπαθεί, εις μάτην, να διεισδύσει, μέσα από σπασμένα τζάμια και ξεχαρβαλωμένες γρίλιες…

Σκοτεινοί διάδρομοι χωρίς τέλος…

Ο ρεσεψιονίστ, ντυμένος με στολή βαρονέτου, που της λείπουν τα τελευταία κουμπιά, η λευκή του περούκα φορεμένη ανάποδα, καλωσορίζει τους ενοίκους…

Μαύρα κουφάρια, τυφλά, χωρίς φύλο, τα γνωρίζει και τα οδηγεί…

Σε μουχλιασμένα δωμάτια, η βελούδινη ταπετσαρία χάσκει, σχηματίζοντας στραβά χαμόγελα…

Δεν υπάρχει οροφή, ούτε πάτωμα…

Νερό…

Τα κουρελιασμένα σώματα στροβιλίζονται υπό τον ήχο  του Waltz in E minor , αιωρούνται, μουσκεύονται, αλλά δεν βουλιάζουν…



Άλλωστε, η «Κόλαση» του  Bosch  κρέμεται παντού


Η γυναίκα με τα άσπρα χτυπάει το κουδούνι στο γκισέ…


Χωρίς ανταπόκριση…

Ο βαρονέτος αναγνωρίζει μόνο τα μαύρα κουφάρια…          

2 σχόλια: