Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Χριστούγεννα...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα  με τη Λένια… 


Πιτσιρίκι αυτή, πιτσιρίκι κι εγώ, ξαναζούσα τα δικά μου παιδικά...






Όταν ένιωθα πως τα πάντα είναι τακτοποιημένα, στη σωστή τους σειρά, πως κανένας και τίποτα δεν τα απειλεί…. 
Ασφάλεια… 
Απεριόριστη αγάπη… 
Όλα είναι εντάξει…  
Ο Άγιος Βασίλης, στα σίγουρα, θα θυμηθεί το δώρο σου... 
Γιατί ήσουν καλό παιδί όλη τη χρονιά…





Γιατί τώρα, το δικό σου παιδί τον πιστεύει…. «Μαμά υπάρχει στ’ αλήθεια???» «Ναι μωρό μου στ’ αλήθεια…» 




Δεν την απογοήτευσε ποτέ… Της έφερνε όλα όσα του είχε ζητήσει… 

Ως και τον Κορνήλιο τον γάτο, κι ας έκανε ο μπαμπάς ολόκληρη «επιχείρηση», για να είναι κάτω από το δέντρο, νωρίς το πρωί των Χριστουγέννων που ξυπνούσε πρώτη…




Ναι υπάρχει ο Άγιος Βασίλης, τρώει τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες που του έχεις αφήσει από την παραμονή…
Ακούει όλες τις ευχές των μικρών  και μεγάλων παιδιών..











Αρκεί να τον πιστεύεις… 





















































































































































































































































































Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου