Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

Περιμένοντας...

«Εγκλωβισμένη» στο γραφείο περιμένω και σκέφτομαι, πόσο μα πόσο πολύ, το «κράτος» φροντίζει για την ασφάλειά μας...





Με αφορμή την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού, κλείνει δρόμους, μέσα μαζικής μεταφοράς, απαγορεύει συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για  τις επόμενες τρεις μέρες...

Τους βόλεψε πολύ, αλήθεια, αυτή η επίσκεψη...

Γιατί αύριο είναι η μέρα που κλείνουν 6 χρόνια, από την ώρα που ένα παιδί, σε λάθος σημείο, τη λάθος στιγμή, δολοφονήθηκε «κατά λάθος», εν ψυχρώ...

Ακόμα γιατί σήμερα, 6 χρόνια μετά την «κατά λάθος» δολοφονία, ένα άλλο παιδί, «τσογλάνι, κακομαθημένο, των βορείων προαστίων», αργοπεθαίνει, περιμένοντας το τόσο, μα τόσο φιλεύσπλαχνο και ευνομούμενο κράτος, να του αναγνωρίσει αυτό που δικαιωματικά του αξίζει...





Γιατί 6 χρόνια μετά από σοφά μέτρα, σοφών εγκεφάλων, που οδήγησαν μια χώρα στην εξαθλίωση, περιμένουμε περισσότερα, εξυπνότερα, πιο σφιχτά βρε αδερφέ μέτρα, που δεν μπορεί θα μας σώσουν σίγουρα...




Περιμένω λοιπόν...






Πότε θα ξυπνήσουμε, πότε θ’ αντιδράσουμε, πότε θα σταματήσουμε να βλέπουμε τη Μενεγάκη στα πρωινάδικα και να αγωνιούμε για την τέταρτη εγκυμοσύνη της, να τα σπάμε στα μπουζουκομάγαζα προσποιούμενοι πως δεν τρέχει τίποτα... 

Τρέχει όμως, εδώ και πάρα πολύ καιρό, ουπς ξέχασα την Αμφίπολη που μας έκανε εθνικά υπερήφανους, το ένδοξο παρελθόν, όταν πλασάρεται έξυπνα, ξεπλένει τις αμαρτίες...






Περιμένω...Όχι πότε θα πεθάνει ο Ρωμανός, ένας λιγότερος τόσο το καλύτερο, πότε θα ξεκολλήσουμε επιτέλους....Περιμένω... 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου